Op bezoek bij Wim en Malvina in Frankrijk

20-04-2013 16:44
 
Het is alweer 4 jaar geleden dat we met z’n allen naar Frankrijk reden om daar Wim z’n 80e verjaardag te vieren en al 10 jaar geleden voor z’n 50e huwelijksdag. Dus de hoogste tijd om weer eens een bezoek te brengen nu hij 60 jaar getrouwd is. we gingen met pa en ma, Ron en ik.
Rond zessen vertrokken we om rond half elf aan te komen. Toen we Wim zagen, schrokken we toch wel een beetje. Een stuk magerder en een slang naar zijn neus, die ergens van de bovenverdieping kwam. Die slang moet ± 16 uur per dag aangesloten zijn, dus 8 uur lang kan hij gaan en staan waar hij wil. Zijn gewicht: ergens tussen de 60 en 65 kg. Malvina zal dit gewicht nog niet halen.
Beiden hebben vorig jaar tegelijk in het ziekenhuis gelegen.  Het valt voor Wim niet mee om uit te leggen wat er nu precies aan de hand was, maar we begrijpen uit zijn verhaal dat hij vocht in of achter zijn longen had en dat dat weggehaald is en zijn longen te slecht zijn zodat hij aan de zuurstofslang zit. Van Malvina begrepen we dat ze een vocht tekort had.
Na aankomst is het altijd even bijpraten en even buiten in de tuin kijken. In de tuin groeit alleen nog maar gras en nog 2 m2 prei. Zelfs de kippen zijn opgeruimd. Het tuinieren is te zwaar geworden; het gras wordt zelfs al door Yves gemaaid, die inmiddels al enkele jaren in de VUT zit. De conditie van Wim en Malvina is te slecht om hun 60 jarig huwelijk te vieren, daarom sloegen ze dit heugelijke feit over. Dus dan kun je ’s middags bij de kinderen gaan kijken. Yves woont nu in Attigny en Sandrine in Touteron, ook vlakbij. Sylvain heeft enige jaren geleden een oude boerderij gekocht, waar hij nog steeds mee bezig is deze op te knappen. Genoeg te zien dus, maar Yves en Sylvain waren niet thuis, Beatrice zou toch al langs komen, dus dan maar naar Sandrine gebeld. Ook haar telefoon bleef zwijgen. Het was inmiddels half 2 geweest en daar kwam Beatrice aan. Even praten met Wim en daar kwam Yves aan. Nog even later kwam ook Sylvain aan gewandeld. Was dat toeval of toch niet? We moesten met z’n allen maar even bij Thierry gaan kijken, die woont 100 meter bij Wim vandaan. Daar aangekomen was ook Sandrine van de partij en ook de man van Beatrice, Dennis. Daar binnen gekomen stonden 2 lange tafels tegen elkaar aan geschoven en toen was de verrassing compleet.
Er werd champagne gedronken en er werd een taart aangesneden met de tekst erop: gefeliciteerd met jullie 60 jaar huwelijk. Wim en Malvina waren blij verrast dat dit heugelijke feit toch enigszins gevierd is.
Het was een gezellig samenzijn tot een uur of 5, half 6 en toen was het tijd om de terugreis te aanvaarden. Ook wij kijken terug op een ontzettend leuke dag en we vonden het fijn dat we ze allemaal weer gezien hebben. Deze herinneringen aan Frankrijk blijven je altijd bij, ik ben er al vaak geweest en ik vind het er altijd zo fijn om er te zijn. Toen ik dit tegen Wim zei, herinnerde hij mij eraan dat we nog eens een week hebben samen gewerkt, ook al is dit alweer 34 jaar geleden.
Ik  zou zeggen: Wim en Malvina, tot de volgende keer ….
 
Sandrine heeft foto's op de picasa site gezet, klik hier
 
Terug